Bir zamanlar, yeşilin her tonuna sahip büyüleyici bir ormanın kenarında, Piko adında küçük bir kirpi yaşarmış. Piko, diğer kirpilerden daha meraklı ve cesurmuş. Her gün ormanın derinliklerine gidip yeni yerler keşfetmek istermiş, fakat ailesi ona hep dikkatli olması gerektiğini söyler, ormanın gizemli olduğunu hatırlatırmış. Yine de Piko’nun içinde hep bir macera arzusu varmış.

Bir gün, Piko ormanın derinliklerine doğru bir yolculuğa çıkmaya karar vermiş. Küçük ayaklarıyla yavaş yavaş yürürken, birden yerde parlayan bir şey görmüş. Yaklaştığında, bu şeyin eski bir harita olduğunu fark etmiş. Haritada ormanın en derin ve kimsenin gitmeye cesaret edemediği bir köşesi işaretlenmiş. Haritanın yanında ise şu sözler yazılıymış: “Ormanın kalbindeki hazine, sadece cesurların keşfedeceği bir sırdır.”

Piko’nun gözleri parlamış. Hemen bu hazineyi bulmaya karar vermiş. Yol boyunca karşılaştığı tavşanlara, kuşlara ve sincaplara haritayı gösterip onlarla birlikte gitmek istemiş, ancak herkes korkmuş ve geri çekilmiş. Ormanın derinliklerinde tehlikelerin olduğunu, kimsenin oradan geri dönmediğini söylemişler. Ama Piko pes etmemiş, kendi başına da olsa bu hazineyi bulmaya kararlıymış.

Ormanın derinlerine indikçe yollar daha karmaşık ve karanlık hale gelmiş. Fakat Piko, cesurca ilerlemiş. Bir süre sonra önünde devasa bir ağaç belirmiş. Haritaya göre hazine bu ağacın altında gizliymiş. Ağaçta bir oyuk bulmuş ve oyuktan aşağıya inen bir tünel fark etmiş. Küçük, dikenli bedeniyle tünele girmiş ve aşağıya doğru ilerlemiş.

Tünelin sonunda, büyük bir mağaraya ulaşmış. Mağaranın tam ortasında, parlayan bir taş duruyormuş. Piko yaklaşmış ve taşı eline almış. Taşın içinden bir ses yükselmiş: “Bu hazine altın ya da mücevher değil, ormanın bilgeliğidir. Onu ancak doğanın sırrını anlayan biri bulabilir.”

Piko, taşı tutarken ormanın sırlarını, hayvanların dengesini ve doğanın kendisiyle ne kadar bağlantılı olduğunu fark etmiş. Hazine, doğanın kendisini ve onunla uyum içinde yaşamayı öğrenmekmiş.

Piko, bu bilgeliği ve taşı alarak ormanın girişine geri dönmüş. Diğer hayvanlar onun geri döndüğünü görünce şaşırmışlar. Piko, onlara hazinenin gerçek anlamını anlatmış ve doğayla uyum içinde yaşamaları gerektiğini öğretmiş.

O günden sonra, orman halkı doğaya daha fazla saygı göstermiş ve Piko’nun cesareti sayesinde orman daha huzurlu bir yer olmuş.

Son.