Bir zamanlar, yemyeşil ağaçlarla dolu, kuşların cıvıldadığı huzur dolu bir orman varmış. Bu ormanda her türden hayvan mutlu bir şekilde yaşarmış. Ormanın en bilgesi yaşlı bir kaplumbağa olan Tumi’ymiş. Tumi, sakinliği ve sabrı sayesinde herkesin saygı duyduğu bir hayvanmış. Ama ormanda bir hayvan varmış ki, sabrı pek de bilmezmiş: Zipo adında genç ve hızlı bir tavşan.

Zipo, ormanın en hızlısı olduğunu düşünür ve her zaman aceleci davranırmış. Her sabah uyanır uyanmaz ormanda koşturur, başka hayvanlarla yarışır ve herkese ne kadar hızlı olduğunu göstermek istermiş. Ama hızına o kadar kapılmış ki, ormanın küçük güzelliklerini, diğer hayvanların dostluğunu ve huzurunu fark edemezmiş.

Bir gün, orman hayvanları bir araya toplanmış ve Tumi’ye bir fikirle gelmişler. “Zipo çok aceleci,” demişler, “ona sabırlı olmayı ve yavaşlamanın da değerli olduğunu öğretmelisin.”

Tumi, gülümsemiş ve “Elbette,” demiş. “Bana birkaç gün verin.”

Ertesi gün, Tumi yavaşça Zipo’nun yanına gitmiş ve ona bir teklifte bulunmuş: “Zipo, senin ne kadar hızlı olduğunu biliyorum, ama sana bir meydan okumak istiyorum. Bu ormanda saklı bir hazine var. İlk bulanın olacak. Ama sadece hızı değil, dikkati de kullanman gerekecek. Kabul eder misin?”

Zipo, meydan okumayı duyunca heyecanlanmış ve hemen kabul etmiş. “Tabii ki kabul ederim! Herkes bilir ki, bu ormanda en hızlı ben varım!”

Ertesi sabah yarış başlamış. Zipo, fırlayıp ormanın derinliklerine doğru koşturmuş. Hızla ağaçların arasından geçmiş, dereleri aşmış ve uçurumları atlamış. Ama hiçbir yerde hazineyi bulamamış. O kadar acele ediyormuş ki, ne etrafındaki işaretleri fark etmiş ne de yolunu doğru dürüst incelemiş.

Bu sırada, Tumi ağır ağır ilerliyormuş. Yavaşça etrafına bakıyor, her adımında doğayı dinliyor ve her detayı dikkatlice inceliyormuş. Bir süre sonra ormanın en eski ağacının altına varmış. Orada, ağaç köklerinin arasında parıldayan bir taş görmüş. Hazine oradaymış.

Zipo saatlerce aramış ama hiçbir şey bulamadan geri dönmüş. Dönüş yolunda Tumi’yi hazinenin yanında otururken görünce çok şaşırmış. “Nasıl olur?” diye bağırmış. “Sen benden çok daha yavaşsın, hazineyi nasıl buldun?”

Tumi gülümsemiş ve şöyle demiş: “Hız her zaman çözüm değildir, Zipo. Bazen yavaşlamak, dikkatle bakmak ve çevremizdeki güzellikleri fark etmek daha önemlidir. Hazineyi bulmanın sırrı hız değil, sabır ve dikkattir.”

O günden sonra, Zipo hızına kapılmamayı öğrenmiş. Artık her yarışta koşarken etrafına bakmayı, ormanın güzelliklerini fark etmeyi ve bazen de durup dinlenmeyi unutmamış.

Son.